بی صدا فریــــــــاد کن
پرسیدم... چطور ، بهتر زندگی کنم ؟ با کمی مکث جواب داد : گذشته ات را بدون هیچ تأسفی بپذیر ، با اعتماد ، زمان حالت را بگذران ، و بدون ترس برای آینده آماده شو . ایمان را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز . شک هایت را باور نکن ، وهیچگاه به باورهایت شک نکن . زندگی شگفت انگیز است ، در صورتیکه بدانی چطور زندگی کنی . پرسیدم ، آخر .... ، و او بدون اینکه متوجه سؤالم شود ، ادامه داد : مهم این نیست که قشنگ باشی ... ، قشنگ این است که مهم باشی ! حتی برای یک نفر . کوچک باش و عاشق ... که عشق ، خود میداند آئین بزرگ کردنت را .. بگذارعشق خاصیت تو باشد ، نه رابطه خاص تو با کسی . موفقیت پیش رفتن است نه به نقطه ی پایان رسیدن .. داشتم به سخنانش فکر میکردم که نفسی تازه کرد وادامه داد ... هر روز صبح در آفریقا ، آهویی از خواب بیدار میشود و برای زندگی کردن و امرار معاش در صحرا میچراید ، آهو میداند که باید از شیر سریعتر بدود ، در غیر اینصورت طعمه شیر خواهد شد ، شیر نیز برای زندگی و امرار معاش در صحرا میگردد ، که میداند باید از آهو سریعتر بدود ، تا گرسنه نماند .. مهم این نیست که تو شیر باشی یا آهو ... ، مهم اینست که با طلوع آفتاب از خواب بر خیزی و برای زندگیت ، با تمام توان و با تمام وجود شروع به دویدن کنی .. به خوبی پرسشم را پاسخ گفته بود ولی میخواستم باز هم ادامه دهد و باز هم به .... ، که چین از چروک پیشانیش باز کرد و با نگاهی به من اضافه کرد : زلال باش ..... ، زلال باش ...... ، فرقی نمی کند که گودال کوچک آبی باشی ، یا دریای بیکران ، زلال که باشی ، آسمان در توست من هنوز هم هر شب برای صحبت کردن با تو به ستاره ها چشم میدوزم... هنوز هم هرشب به تو فکر میکنم .... اما حالا می فهمم که واقعا چه قدر دردناک است رفتن و نرسیدن... حالا می فهمم سخت ترین شکل دلتنگی برای کسی یعنی چه.... یعنی همان که بدانی هرگز به او نخواهی رسید... اگرچه روزهاست که سکوت کرده ام اما این را بدان که هر سکوتی سرشار از ناگفته هاست... من حرفهایم را در سکوت گفتم اما شاید مثل همیشه تو نشنیدی.... عزیزم اینو بدون تو چه بخواهی، چه نخواهی..... کسی اینجا مجنون توست.... با او بگو حکایت شب زنده داریم با او بگو چه می کشم از درد شاید وفا کند،بشتابد به یاریم ای دل،چنان بنال که آن ماه نازنین آگه شود ز رنج من و عشق پاک من هر چند بسته مرگ،کمر بر هلاک من ای شعر من،بگو که جدایی چه می کند کاری بکن که در دل سنگش اثر کنی ای چنگ غم،که از تو به جز ناله بر نخواست راهی بزن که ناله از این بیشتر کنی ای آسمان ، به سوز دل من گواه باش کز دست غم به کوه و بیابان گریختم داری خبر که شب همه شب دور از آن نگاه مانند شمع سوختم و اشک ریختم ای روشنان عالم بالا،ستاره ها رحمی به حال عاشق خونین جگر کنید یا جان من ز من بستانید بی درنگ یا پا فرانهید و خدا را خبر کنید آری،مگر خدا به دل اندازدش که من زین آه و ناله راه به جایی نمی برم جز ناله های تلخ نریزد ز ساز من از حال دل اگر سخنی بر لب آورم آخر اگر پرستش او شد گناه من عذر گناه من،همه،چشمان مست اوست تنها نه عشق و زندگی و آرزوی من او هستی من است که عشقم به دست اوست عمری مرا به مهر و وفا آزموده است داند من آن نیم که کنم رو به هر دری او نیز مایل است به عهدی وفا کند اما اگر خدا بدهد عمر دیگری اگر جهان مثله رویا های ما بود.. . اونا عملی می شن... . . چیزی نمی خواستم بگم. زندگی را آسان بگیر چون روزگار به اندازه ی کافی به تو سختی خواهد داد!! روزی مردی، عقربی را دید که درون آب دست و پا می زند. او تصمیم گرفت عقرب را نجات دهد، اما عقرب انگشت او را نیش زد. اما عقرب بار دیگر او را نیش زد. رهگذری او را دید و پرسید: "برای چه عقربی را که نیش می زند، نجات می دهی؟" : "این طبیعت عقرب است که نیش بزند ولی طبیعت من این است که عشق بورزم." چرا باید مانع عشق ورزیدن شوم فقط به این دلیل که عقرب طبیعتا نیش می زند؟ حتی اگر دیگران تو را بیازارند. خوشبختی یعنی شکایت نکنی زیرا اکنون در جایی ایستاده ای که خودت با اندیشه ات برای خودت تدارک دیده ای . خوشبختی یعنی فراموش کردن این باور که کسی از راه می رسد و به نجاتت بر می خیزد و درها را برایت می گشاید . خوشبختی یعنی پذیرفتن این واقعیت که هیچ انسانی کامل نیست و انسان ممکن الخطاست. خوشبختی یعنی قبل از اینکه به فکر تغییر دادن دیگران باشی ، قاضی زندگی خودت باش. خوشبختی یعنی شجاعت و توان گریستن به موقع را داشته باشی زیرا برای گریه کردن مجبوری احساسات خود را آشکار کنی و پس از آن آرامش خواهد رسید . خوشبختی یعنی چیزی را به دیگران ببخشی که آرزوی دریافت آن را داری . برای شروع مهرت را ببخش . خوشبختی یعنی گذشته را ببخشی تا تجارب دردناک تکرار نگردند . خوشبختی یعنی قلبی را نشکنی ، دلی را نرنجانی ، آبرویی را نریزی و دیگران از تو آسیبی نبینند. خوشبختی یعنی تنهایی را از افتادن به هر دامی ارزشمندتر بیابی. خوشبختی یعنی خودت را بپذیری و برای بهتر نشان دادن خودت تلاش نکنی که دیگران را نفی کنی و شکست دهی. خوشبختی یعنی دیگران پیروزیشان را بدون ترس از حسد تو با تو جشن بگیرند.
خوشبختی یعنی باور کنی که دیگران هم به اندازه تو به امنیت ، آرامش ، محبت ، عفو و آزادی نیاز دارند.
خوشبختی یعنی خودت تصمیم بگیری ، و زندگیت را برای خوشایند خودت ، زندگی کنی.
خوشبختی یعنی درباره دیگران به قضاوت ننشینی و آن ها را کنترل نکنی.
خوشبختی یعنی وقتی آزرده هستی نا امید نگردی ، وقتی ترسیده ای هیاهو راه نیندازی ، وقتی خشمگین هستی همه را دشمن نبینی و برای اشتباهاتت به دنبال مجازات دیگران نباشی.
خوشبختی یعنی کمی دلیرتر ، مهربانتر ، بخشنده تر ، و وفادارتر باشی.
خوشبختی یعنی بدانی کجا می روی ، کجا می مانی ، کی می روی ، کی باز می گردی ، بدون احساس گناه "نه" بگویی و بدون خودخواهی پاسخ مثبت بدهی.
خوشبختی یعنی قبل از اینکه به فکر تغییر دادن دیگران باشی ، قاضی زندگی خود باشی.
خوشبختی یعنی هر گاه کسی از تو تقاضای کمک کرد، ضعف هایش را به نمایش نگذاری و فقط بگویی :خوشحالم که می توانم کمکت کنم.
قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود خوشبختی یعنی پذیرفتن این واقعیت که هیچ انسانی کامل نیست و انسان جایز الخطاست.
خوشبختی یعنی باور کنی که اوضاع به اندازه ای که می گویی وخیم نیست و برای ناکامیت بهانه تراشی نکنی و کسی را جز خودت مقصر ندانی.
خوشبختی یعنی باور کنی که تنها از اشتباهاتت می توانی بیاموزی و درس بگیری.
خوشبختی یعنی قلبت را بگشایی ، احساسات محبت آمیزت را بروز دهی تا دوستانت را از دست ندهی.
خوشبختی یعنی بپذیری که انسان های مهربان و با گذشت پوزش می طلبند ، پس برای رنجشی که تو عاملش بودی صادقانه پوزش بخواه.
خوشبختی یعنی چیزی را به دیگران ببخشی که آرزوی دریافت آن را داری . برای شروع مهرت را ببخش تا غرق در نور گردی.
خوشبختی یعنی گذشته را ببخشی تا تجارب دردناک تکرار نگردند.
خوشبختی یعنی شکر کنی که زنده ای ، که احساس داری ، که دوستت دارند ، که عشقی در قلب داری و به یمن شاکر بودنت به هر آن چه آرزوی بر حق دلت است ، خواهی رسید. نمیگویم زندگی کار ساده ای است .نمیگویم همیشه خوشایند است. اما با تمام مشکلاتی که برایمان پیش میاید. زندگی.......از ما انسانی بهتر و نیرومند تر می سازد. به یاد داشته باش :در زمان ازردگی رنج را از خود دور کن. در زمان خشم خود را رها ساز در ناکامی بر خود چیره شو تا میتوانی یار خود باش . میتوانی بهترین دوست خود باشی . ما به هنگام اشفتگی مرا خبر کن میکوشم بدانم باید چه وقت در کنارت باشم اما گاهی ممکن نیست پس تو خبرم کن عشق تنها هدیه ای است که میتوانم به تو هدیه بدهم.. ایثار یکی از بزرگترین لذت هایی است که به ما ارزانی شده . من اینجایم هر زمان و همیشه .تا هر انچه چه دارم به تو هدیه کنم .......... کاش هرگز نمی دیدمت تا امروز غم ندیدنت رابخورم!! که امروز آرزوی دیدن یک لحظه ای زندگی بردار دست از امتحانم چیزی نه می دانم نه می خواهم بدانم دلسنگ یا دلتنگ!چون کوهی زمینگیر از آسمان دلخوش به یک رنگین کمانم کوتاهی عمر گل از بالا نشینی ست اکنون که می بینند خوارم ، در امانم دلبسته ی افلاکم و پا بسته ی خاک فواره ی بین زمین وآسمانم آن روز اگر خود بال خود را می شکستم اکنون نمی گفتم بمانم یا نمانم؟! قفل قفس باز و قناری ها هراسان دل کندن آسان نیست! آیا می توانم؟!
محبوبم میخواهم با چشم های بارانی برای تو بنویسم... 
ای شب،به پاس صحبت دیرین،خدای را
چقدر قشنگه که دنیا رو اونطور که خودت می خوای تصور کنی...
یه تصویر رنگی از دنیای کم رنگی که توش زندگی می کنی.
بعضی وقتا آدم آنقدر تو عمقه رویا ها فرو می ره که خودش باورش می شه و بشون اعتقاد پیدا می کنه و این یه رازه...
راز تحقق رویا های ما...
و وقتی که به رویا هات اعتقاد پیدا کردی ، اونا دیگه یک رویا نیستن ، یک آرزو و یک هدف هستن که با تلاش خودت ، تمام کائنات و هستی سعی می کنن که تو رو به اون ها نزدیک کنن...
حتی اگه شده 1 قدم...
دنیا اونقدر ها هم که ما فکر می کنیم پیچیده نیست...
فقط باید راز هاشو کشف کرد...
فکر نکن که دنیا راز هاشو قایم می کنه ، نه...
فقط باید به زبونش آشنا شی ، همین !
زبونی نه از جنس آوا بلکه از جنس نشانه ها و اشاره ها...
خیلی وقتا شده که بات صحبت کنه و راز هاشو بگه اما تو خوب گوش ندادی...
کوچکترین اتفاقات معنی هایی در پشتشون دارن که فقط یه خورده فکر می خوان...
بعضی وقتا هم دنیا داد می زنه و یه کارایی می کنه که مجبور شی از تعجب به اون ها فکر کنی و وقتی با این نشانه ها آشنا شدی ، از کنار هیچ اتفاقی ساده نمی گذری...
وقتی یک رویا ، واقعی می شه ، مثه این می مونه که خدا بت یه هدیه داده باشه...
اگر تو خودت تنهایی می تونستی رویا هاتو واقعی کنی دیگه اسمشون رویا نبود...
هدیه های خدا چقدر قشنگن..
هدیه ای که فقط در ذهن ما جا می شه و خدا اونقدر بزرگ و مهربونه که به دنیامون ، به اندازه ی ذهنمون ، ظرفیت می ده تا رویا هامون توش جا بشن...
آره ، می شه دنیا رو تغییر داد ، فقط باید آشنا بشی...
فقط باید باور کنی که می شه...
آدم باید قدر رویا هاشو بدونه و هر چیزی و هر کسی رو توش راه نده...
اقلیم رویا های ما ، فقط جای رنگی هاس...
خدایا ، این دفعه چی ؟
ممکن واقعی بشه؟
می دونم که واسه تو اصلا سخت نیست..
فقط فرقش اینه که اینبار 1 رویا ندارم...
خیلی بیشترن...
می دونم که همشون رو می دونی و تا الان به همشون فکر هم کردی...
پس چیزی نمی گم و فقط سعی می کنم باورشون کنم تا تو هم باور کنی که قدرشون رو می دونم...
حتی اگه تا آخر عمر یه رویا بمونن...
و در اون صورت خودم رو سرزنش می کنم که چرا سعی نکردم تا تو این سعی و تلاش رو ببینی و هدیه ام رو بم بدی...
عمق این رویا ها اونقدر زیاده که بعضی وقتا توش غرق می شم...
کاش می شد تو واقعیت هم تویه اون ها غرق شد و اگر می شد ، نمی خواستم که کسی واسه از آب گرفتنم تلاش کنه...
بزارید غرق در فکر بمونم...
از آرزو ها و رویا هات ساده نگذر...
تعجب کردی!؟... میدانم در کسوت مردان آبرومند، اندیشیدن به تو رسم، و گفتن از تو ننگ است!
شنیده ام، تن می فروشی، برای لقمه نان! چه گناه کبیره ای…!
راستی روسپی! از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی اش را بفروشد
تن در برابر نان ننگ است
بفروش ! تنت را حراج کن… من در دیارم کسانی را دیدم که دین خدا را چوب میزنند به قیمت دنیایشان
شرفت را شکر که اگر میفروشی از تن می فروشی نه از دین
شنیده ام روزه میگیری،
غسل میکنی،
نماز میخوانی،
چهارشنبه ها نذر حرم امامزاده صالح داری،
رمضان بعد از افطار کار می کنی،
محرم تعطیلی.
من از آن میترسم که روزی با ظاهری عالمانه، جمعه بازار دین خدا را براه کنم،
فاحشه!!!… دعایم کن
خواستم لحظاتی توی این خونه بنویسم.
شاید دلتنگم!
دلم اینجا زمزمه هاش رو راحت تر می نویسه.
...
...
خونه نیستی!
روی گرد و غبار نشسته روی وبلاگ
با انگشت می نویسم:
نیستی و من
دوستت دارم.
بهت افتخار می کنم.!
کدام سه صافی؟
اول از میان صافی واقعیت.
نه. من فقط آن را شنیدهام.
سری تکان داد و گفت:
دوست عزیز، فکر نکنم تو را خوشحال کند.
بسیار خوب، پس اگر مرا خوشحال نمیکند،
نه، به هیچ وجه!
همسایه گفت:
مرد باز هم سعی کرد تا عقرب را از آب بیرون بیاورد،
مرد پاسخ داد
عشق ورزی را متوقف نساز. لطف و مهربانی خود را دریغ نکن،
گاهی تمام حادثه از دست میرود
گاهی همان کسی که دم از عقل میزند
در راه هوشیاری خود مست می رود
گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلب خون شده بشکست می رود
اول اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود
وای از غرور تازه به دوران رسیده ای
وقتی میان طایفه ای پست می رود
هر چندمضحک است و پر از خنده های تلخ
بر ما هر آنچه لایقمان هست می رود
گاهی کسی نشسته که غوغا به پا کند
وقتی غبار معرکه بنشست می رود
اینجا یکی برای خودش حکم می دهد
آن دیگری همیشه به پیوست می رود
این لحظه ها که قیمت قد کمان ماست
تیریست بی نشانه که از شست می رود
بی راهه ها به مقصد خود ساده می رسند
اما مسیر جاده به بن بست می رود...
صدای شکستن قلبی هیچگاه شنیده نمی شد
دل بی گناه عاشقی از بی اعتنایی پژمرده نمی شد
عدالت و حق عشق واقعی زیر پا له نمی شد
طعم تلخ جدایی هرگز چشیده نمی شد
رنگ زشت خیانت هیچ وقت دیده نمی شد
مهر و محبت کسی با بی رحمی پس داده نمی شد
دست ردی بر سینه پر شوق خواستاری زده نمی شد
عشق در سیاه چالی ابدی زندانی نمی شد
بلبلانش فقط نغمه شادی می سراییدند
گلهایش بی خار و فقط بوی خوش مهر و محبت می دادند
قلبها شفافتر از اب زلال می بودند
دلها همگی مست از مهر و وفا خوش بودند
ولی افسوس که ما هر روز از ان دنیا دورتر و دورتر می شویم!
ورنه هیچ از دل بی رحم تو تقصیر نبود
کاش لبخندهایت آنقدر زیبا نبودند
فقط یک لحظه از لبخندهای عاشقانه ات را داشته باشم!
کاش چشمان معصومت به چشمانم خیره نمی شد تا امروز
چشمان من به یاد آن لحظه بهانه گیرند و اشک بریزند!
کاش حرف های دلم را بهت نگفته بودم تا امروز باخود نگویم
" آخه او که میدونست چقدر دوستش دارم!!!!"
| قالب جدید وبلاگ پیجک دات نت |
اگه یه روز آسمون دلت ابری شد، از دست زمونه و آدمهاش خسته شدی، حتی نفس کشیدن هم برات تکراری شد! یا شاید اگه دست روزگار، نقاش خاطره های بد شد، قلبت رو شکست و اشکت رو جاری کرد، اگر میون اینهمه فکر و خیال، یاد من افتادی، یاد نوشته های ساده من، دلم میخواد غصه ای به غصه هات اضافه نکنم. دلم میخواد برای چشمه چشمهات، آب حیات نباشم. شاعر غزل های پاره پاره و قافیه های دلشکسته نباشم. اگه یه روز دلت گرفت، از ته دل بگو... خدایا ! صدا بزن خدایی رو که سختی و غم رو برای هیچ بنده ای نمیخواد. اگه امتحانت میکنه یعنی دلش میخواد بزرگ و بزرگتر بشی. نزدیک و نزدیک تر. گفتگو کن با تنها کسی که میتونی بهش بگی: خدای من! و بشنو! صدایی که میگه: بله! بنده من! اگه صداش رو شنیدی، بعد از همه درد و دل کردن ها، آروم شدن ها... بعد از اینکه گل خنده به روی صورتت برگشت، یه خواهش کوچیک! اگه قبول کنی. برای من هم دعا کن. شاید برای آرزوهای خوب کردن، دعاهای خیر کردن برای پرواز توی قلب آسمونها، عروج تا عرش خدا فرصت خیلی کوتاه باشه. اگه یه روز آسمون دلت ابری شد، برای من هم دعا کن.
